Z noty Wydawcy:
"Ludzie świata grecko-rzymskiego korzystali z różnorodnych praktyk wróżbiarskich, aby zdobyć niedostępną wiedzę o przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Studiowali trzewia zwierząt ofiarnych, zadawali pytania wyroczniom, rzucali losy, badali sny i konsultowali się z magami. Starożytni chrześcijanie przyznawali, że pogańskie metody bywają skuteczne, na ogół uważali jednak, że im samym w żadnym razie nie wolno z nich korzystać, ponieważ są one dziełem demonów. Wróżbiarstwo chrześcijańskie w późnym antyku to książka o tym, jak postępowali ci, którzy pragnęli pozostać dobrymi chrześcijanami, choć starali się też być ludźmi dobrze poinformowanymi. Dotyczy specyficznie chrześcijańskich metod wróżbiarskich, pozwalających, w przekonaniu tych, którzy je stosowali, poznać rzeczy zakryte, bez utraty szans na zbawienie."